de laatste week op het Zuider-eiland

Hai hai!

allemaal weer bedankt voor de reacties...leuk om te lezen! volgens mij was de carnaval voor iedereen zeer geslaagd!

Wij hebben hier ook een pittige week achter de rug. Nadat ik van het heerlijke ijs(je) had genoten was het de volgende dag tijd voor de volgende activiteit! Sea-Kayaken in de Milfourd Sound. Aangezien we de volgende dag vroeg daar moesten zijn, besloten we de dag van te voren maar die kant op te rijden. Het is namelijk een weg die alleen daar naartoe gaat en verder is er niets te doen. En natuurlijk, hostel vol. Dat wordt, zoals we tegenwoordig vaker doen, weer vrij camperen naast de weg en achterin de auto slapen. Maar na die nacht kan ik toch echt zeggen: ' I HATE SANDFLIES! Gelukkig maakte het kayaken alles goed! wat een geweldige trip was dat. Hoewel het de hele nacht ontzettend hard regende, hadden we een prachtige dag met een blauwe lucht! De zee was die dacht wel erg wild dus het was hard aanpoten. Maar na het trainen van de benen, was het wel tijd voor training van ons bovenlichaam! Na een flinke tocht wind in was het tijd om terug te keren, maar wel op een erg leuke manier! Met de 4 kayaken die door mij en nog een jongen bij elkaar werden gehouden, mochten de andere mannen het zeil hijsen met de peddel! We vlogen vooruit! Geweldig! De activiteit was ook erg leuk door de gezellige groep die we hadden en erg handig om foto's van elkaar te maken;)
Weer terug gekomen in Te Anau was het weer tijd om terug te keren naar onze favoriete camping. Het voelde echt als 'thuis' komen, aangezien we hier ook al een week verbleven. Toch was het de volgende dag echt tijd om door te reizen, en wel naar...Queenstown! Overal waar we kwamen was wel reclame over alle activiteiten in Queenstown. Voor ons werd de eerste activiteit Canyouning! Hoewel ik ondertussen al precies wist wat me te wachten stond waren er dit keer weer een aantal dingen die ik bij canyouning nog nooit gedaan had.Zoals over de buik en onderste boven glijden. Tokkelen en dan afremmen boven een diep gat en jezelf laten vallen. Oftewel het was weer een geweldige dag!

De volgende dag ging ik alleen op stap en wel voor 'jetboating' door Skippers Canyon'! Maar om in deze Canyon te komen ging er nog een hele reis aan vooraf met een 4-WD bus. Deze bus moest een weg afleggen uit 1860, waar na die tijd volgens mij nog amper iets aan gedaan is. Hij is net breed genoeg voor de bus. Als ik naar buiten keek zag ik iig niet, zoals normaal gesproken, nog een stukje berm. Maar alleen afgrond. Tegenliggers konden op sommige plaatsen voorbij. Na deze aparte tocht was het tijd voor de jetboat. Dit is een supersnelle boot die maar ongeveer 15-20 cm in het water zit, dus over erg ondiepe wateren gaat. Aangezien het de laatste tijd erg droog was, kwam dit goed uit. Nog geen 30 sec in de boot, of het was al tijd voor een 360 voor de foto. Deze staat op 'papier' dus die kan ik hier niet plaatsen. Tijdens de tocht kwamen we bij oude bungee-jump plaatsen terecht en door de Skippers Canyon. Erg mooi en wat een snelheid!

' s Middags was het weer tijd om in de auto te stappen om onze weg te vervolgen richting de Franz Josef Glacier. De buurman van de Fox Glacier. Deze twee gletsjers behoren tot een van de laagste/warmste gletsjers op de wereld. Woensdag was het dan ook tijd om deze de hele dag te gaan bewandelen samen met een gids en een groep. Ze verwachtten regen die dag, dus we waren flink uitgerust met heel wat kleding! We werden verdeeld over 6 groepen. Wij besloten maar om in groep twee te gaan, een van de snelste groepen (zodat we ook verder op de gletsjer kwamen) maar nog net genoeg tijd om foto's te knippen. We klommen en kropen door gletsjerspleten, gaten enz. De laatste twee uurtjes van onze wandeling kwam de voorspelde regen (hoewel ze bijna iedere dag wel regen voorspellen) en voor ons was het toen snel genoeg tijd om terug te keren. Vanaf dat moment is in ongeveer 24 uur zoveel regen gevallen zoals ik nog nooit gezien heb!

Gelukkig hoefde we de volgende dag alleen maar in de auto te zitten. We hadden namelijk een lange reis voor de boeg. Via Pancake Rocks zijn we dwars overgestoken naar de oost-kust, naar KaiKoura. Voor de mensen die in Nieuw-Zeeland zijn geweest, vast een bekende naam. Namelijk bekend om de Albatross, zeehonden, walvissen en natuurlijk de dolfijnen! Helaas waren er maandag pas plaatsen vrij (het was pas donderdag) en verder was er niet veel te beleven in het dorpje. Toch besloten we maar tot maandag te wachten. Vrijdag werd het tijd om onze overtocht te gaan boeken en terwijl we aan het boeken waren, werden we gebeld dat er voor de zaterdagochtend twee plaatsen vrij waren...Bingo! Die zijn voor ons! Hoewel we qua kleur al aardig thuishoren tussen de mensen hier, hebben we die dag verder van ons eerste dagje zonnen genoten aan het zwembad. Hoewel de zon erg sterk is, blijft de wind hier erg fris. In het zwembad heb ik meteen mijn 'onderwater-hoesje' voor mijn fototoestel getest, met een aantal foto's als gevolg. Helaas, en vooral voor Diana, had deze dag ook een rood huidje als gevolg...ik ben deze keer redelijk bespaard gebleven.

Zaterdagochtend 4.30....gaat de wekker af! Het is namelijk tijd om met de dolfijnen te zwemmen!(Juul misschien beter voor jou om dit stukje even over te slaan??;))
Een flinke groep (ongeveer 50) was 's ochtends het bed uitgekomen, pikke donker was het! Na het uitkiezen van een wetsuit, snorkelspullen en flippers en een korte introductie was het tijd om aan boord te gaan. Gelukkig waren er drie boten en we bleven nog met 15 over, waarvan 13 zwemmers. Op de boot konden we al snel genieten van een mooie zonsopgang. Na ongeveer 15-20 min varen zagen we al de eerste groep dolfijnen. Ze leven in groepen van 100-1000 bij elkaar. Jagen doen ze 's nachts, en ze keerden dus allemaal net terug. Al snel moesten we achter op de boot gaan zitten voor onze eerste kennismaking met de dolfijnen. En ik kan je vertellen...de eerste keer dat er een dolfijn langs me heen schoot klopte mijn hart toch wel heel hard in mijn keel! De eerste duik was een korte, het was maar een kleine groep dolfijnen. We zijn in totaal 3 keer het water in gegaan. En vooral de tweede en 3de keer waren geweldige ervaringen! We moesten ons dolphin-like gedragen. Hoewel je bij de introductie hierom moet lachen, doe je er zelf net zo hard aan mee. Het leek meer of er piepende honden in de zee lagen te zwemmen;) Samen met de dolfijnen heb ik rondjes in de zee gezwommen. Ze kwamen je ook echt bekijken. Aanraken mocht niet, maar het zwemmen alleen al was echt een geweldige ervaring!
Na het zwemmen was het tijd voor nog wat kiekjes vanaf de boot.
Terug gekeerd aan land was het tijd om door te rijden naar het Abel Tasman park. Links boven in het zuider-eiland. Vanaf Marahau vertrokken we zondagochtend met de watertaxi (vanaf land) naar Tonga Bay. Via de geweldig mooie kust met zeehonden, kwamen we op een stukje strand die zo uit de brochure komt. Na ongeveer 3-4 uurtjes hiken kwamen we aan op een mooi wit strandje waar om 4 uur de taxi ons weer op zou halen. Even lunchen en natuurlijk weer even een beetje zonnen. Omdat we zo heerlijk lagen te genieten hadden we bijna onze taxi gemist. Rennen, rennen, rennen naar de taxi, was de taxi vol. Dus er kwam zo een andere taxi ons halen. Pff gelukkig! In dit National Park was het verschil tussen eb en vloed erg duidelijk te zien. Hoewel 's ochtends nog een erg lang stuk strand voor Marahau te zien was, was er nu niets meer van over. Iemand was zijn portemonee verloren en besloot met zijn auto te gaan zoeken. Helaas voor hem, kwam zijn auto vast te zitten. En ja hoor....de zee begon te stijgen. Tegen de tijd dat wij terug keerden aan land, zag je het dak van zijn auto net boven het water uitkomen.

Na deze dag zijn we doorgereden naar Picton. Hier wachten we nu op onze boot die rond een uurtje of 12 gaat vertrekken. Vanaf vanmiddag zullen we onze reis gaan vervolgen op het Noordereiland. Nog ongeveer 2 weekjes te gaan in Nieuw Zeeland. Het zuider eiland is iig geweldig goed bevallen!

Ik zag de vele mailtjes, ik weet alleen nog niet of ik nu nog tijd heb om ze allemaal te beantwoorden! Iig ontzettend bedankt allemaal;) Mensen die willen skypen, tussen 10 en 15 maart is dit het makkelijkste..

foto's komen er nu gedeeltelijk op....de andere binnenkort!

liefs Mayon